Jedno jest pewne - jakby Marciński był pewien, że to rak to by Ci powiedział. A skoro pewny nie jest to bardzo dobrze. Dr Jagielski z kolei jest taki, że wali prosto z mostu. Możesz mu ryczeć w rękaw, smarkać w swój a on jak jest źle to powie, że jest źle nie pozostawiając złudzeń. I bardzo to uczciwe moim zdaniem.
PobierzNaczyniakomięsak – Hemagiosarcoma (HSA) jest najczęstszym nowotworem śledziony, atakującym przede wszystkim psy w średnim wieku. Szczególnie narażone na zachorowanie są owczarki niemieckie oraz labradory i golden retrivery. Aktualnie, za przyczynę nowotworu uznaje się zaburzenia w autokrynnej stymulacji receptorów biorących udział w procesach regulacyjnych angiogenezy – szczególnie VEGF. Najczęściej pierwotnym miejscem rozwoju nowotworu jest śledziona – rzadziej wątroba, przedsionki serca, skóra, inne narządy trzewne i jest nowotworem niezwykle złośliwym, dającym prawie w każdym przypadku przerzuty drogą naczyń krwionośnych. Pęknięcie guza jest czynnikiem sprzyjającym rozsiewowi choroby przez implantację komórek do narządów jamy brzusznej. Najczęstszymi miejscami pojawiania się przerzutów są wątroba, płuca, nerki, mięśnie, skóra, prawy przedsionek serca (około 25% przypadków !) i mózg (12%).Objawy kliniczne zwykle są niespecyficzne i zależą od lokalizacji guza. Zwykle letarg i osłabienie są mylnie wiązane z wiekiem zwierzęcia. Tymczasem wynikają z dyskomfortu w jamie brzusznej, anemii, zaburzeń czynności narządów (wątroby, nerek). Typowym zdarzeniem jest sytuacja, gdy chore zwierzę trafia do lecznicy z powodu nagłego pogorszenia stanu zdrowia związanego z pęknięciem guza, ostrym krwotokiem, anemią mikroangiopatyczną lub objawami bólu brzucha (uciskiem guza na inne organy). Często krwotokom mogą sprzyjać zaburzenia krzepnięcia występujące aż u około 25% diagnostyce różnicowej musimy uwzględnić inne nowotworowe i nienowotworowe zmiany występujące w śledzionie – krwiaki, naczyniaki, guza z komórek plazmatycznych, chłoniaka czy mięsaka histiocytarnego. Niezbędne do tego jest pełne badanie pacjenta uwzględniające badania obrazowe (USG brzucha i RTG klatki piersiowej), ogólne badanie krwi oraz ocenę hematologiczną. W niektórych sytuacjach badania te są uzupełnione o biopsję obecność przerzutów jest krytycznym czynnikiem decydującym o rokowaniu – jest ono złe, gdy takie przerzuty są obecne, warto podjąć jednak próbę leczenia paliatywnego spodziewając się, że czas przeżycia będzie tak dobry, jak w przypadkach bez obecności leczenie uzupełniające stosuje się protokoły leczenia oparte na Doxorubicynie. 3 – lekowy program leczenia VAC – średni czas przeżycia +/- 145 dni. 2 – lekowy program leczenia AC – średni czas przeżycia +/- 179 dni – prowadzi się przez 4-6 21-dniowych cykli. Aby zakwalifikować pacjenta do leczenia, należy wykonać echo serca celem oceny jego wydolności i obecności ewentualnych przerzutów (Doxorubicyna wykazuje toksyczność w odniesieniu do tego narządu). Lek nowszej generacji – Epirubicyna – stosowany jest u zwierząt ze stabilną chorobą serca bądź predysponowanych do kardiomiopatii. Toksyczność na szpik kostny ma szczyt w 10 dniu po podaniu – tego dnia wskazana jest kontrolna morfologia podajemy rano wraz z Furosemidem, aby skrócić maksymalnie czas oddziaływania metabolitów tego leku na śluzówkę pęcherza moczowego. Lek jest silnie toksyczny dla szpiku – w 3 i 6 dniu od rozpoczęcia podawania wykonuje się kontrolną morfologie – interweniujemy, gdy liczna neutrofili spada poniżej krytycznego poziomu. Z uwagi na silny efekt pierwszego przejścia przez wątrobę, narząd ten należy okresowo przypuszczenia, że tak zwana terapia metronomiczna może mieć szczególne znaczenie w leczeniu HSA, ze względu na to, że punktem jej uchwytu są procesy angiogenezy. Niektórzy badacze uzyskiwali podobne rezultaty czasu przeżycia zwierząt, jak przy tradycyjnej chemioterapii. W leczeniu tym, stosuje się doustnie niskie, ale częste dawki leku przeciwnowotworowego oraz przeciwzapalnego. Są to Cyklofosfamid lub Chlorambucil oraz Piroxicam (lub inny lek przeciwzapalny). Niskie dawki leków minimalizują ryzyko działań ubocznych. Ta terapia może być przedłużeniem tradycyjnej opisanej wyżej chemioterapii bądź być postępowaniem onkolog lek. wet. Jarosław BalcerzakNajczęściej czytane artykuły: Chłoniak psów, Leczenie bólu, Elektrochemioterapia.
Leczenie chorób śledziony . Leczenie chorób śledziony zależy od rodzaju schorzenia oraz objawów, które występują u pacjenta. W niektórych przypadkach, gdy objawy są łagodne lub niepowikłane, można zastosować podejście konserwatywne, które obejmuje odpoczynek, unikanie aktywności fizycznej i leki przeciwbólowe.
Chciałam spytać ile kosztuje taki zabieg. Rodzice maja zabrać mojego bokserka dziś na zabieg. Powiedziałam, że przeleję im pieniądze, ale nie chcieli. Boję się, że jak nie będzie ich stać to się nie zdecydują. Proszę udzielić mi tej informacji +/-. Proszę. Niestety nie jest to mozliwe, gdyż ceny znacznie się różnią, ponadto w takim wypadku zwierzęta wymagają dużo większej opieki pooperacyjnej, która też kosztuje. Najlepiej będzie, jeśli zadzwoni Pani do lek. wet. , który opiekuję się Pani psem i zapyta o koszty - będzie to najrzetelniejsza odpowiedź.
"U saradnji sa partnerima projekta, omogućeno je besplatno PSA testiranje u Sarajevu, Tuzli, Zenici, Mostaru, Goraždu i Bihaću. Broj dosad testiranih je oko 200, a projekat ćemo nastaviti i u decembru. Ukoliko smo ovim testovima spasili jedan život, to nam znači kao da smo spasili cijeli svijet", istakao je prvi čovjek Udruženja. PSA Na jakie nowotwory najczęściej chorują psy? Przede wszystkim skóry i tkanki podskórnej – takich przypadków jest więcej niż u ludzi. Często zdarzają się chłoniaki czy nowotwory kości, te ostatnie głównie u psów ras dużych i olbrzymich. Pojawiają się też specyficzne nowotwory, np. guz komórek tucznych, na które cierpią głównie boksery czy buldożki francuskie. Niektóre rasy są bardziej predysponowane do pewnych grup nowotworów – np. na chłoniaki częściej chorują rottweilery, na raka kości – również rottweilery, dobermany i dogi niemieckie; na nowotwory śledziony (naczyniak krwionośny mięsakowy) owczarki niemieckie. Czy to znaczy, że mieszańce nie chorują na raka? Teoretycznie trudno im przypisać konkretną grupę nowotworów. Ale też na nie chorują. Czerniak przytrafia się psom równie często jak ludziom czy też chroni przed nim sierść? Znacznie większym problemem niż czerniak skóry jest dla psów czerniak jamy ustnej – na ogół o agresywnym przebiegu klinicznym. Na co ma zwracać uwagę właściciel, by wcześnie rozpoznać nowotwór u psa? Dobrym zwyczajem jest badanie psa co pewien czas, na przykład raz na pół roku. Okazją do tego może być też coroczne szczepienie przeciwko wściekliźnie. Przed każdym szczepieniem zwierzę powinno zostać zbadane. Jeśli coś budzi zastrzeżenia, lekarz weterynarii może zlecić dodatkowe badania. Na przykład pierwszymi objawami nowotworów kości są deformacje i kulawizny. Powinny też niepokoić duszność, kaszel i niedokrwistość. Nie każdy guz to nowotwór, zawsze jednak warto zasięgnąć rady specjalisty. Jakie są w Polsce możliwości leczenia nowotworów u psów? Spośród klasycznych metod leczenia – chirurgii, chemioterapii i radioterapii – dostępne są dwie pierwsze. Nie odbiegają na ogół poziomem od tego, co się robi w tym zakresie w innych krajach. Dużo gorzej jest u nas z radioterapią. Nie mamy sprzętu do napromieniania. Kupienie go przekracza możliwości finansowe nawet dużej kliniki. Czy psom podaje się środki uśmierzające ból, np. morfinę? Owszem, podaje się leki z tej grupy. Jeśli mogą poprawić komfort życia psa, powinny być stosowane. Jeśli jednak nie są w stanie na to wpłynąć, należy zadać sobie pytanie o celowość leczenia. Zatem może lepiej zawczasu skrócić choremu psu życie? Tylko wówczas, gdy cierpi i nie ma możliwości leczenia. Jeżeli leczenie wpłynie na poprawę jakości życia, należy je prowadzić. Nieważne, czy zwierzę ma jeden guz, czy trzydzieści – istotne jest, jak się czuje. Czy biega, szczeka, cieszy się, gdy dostaje jedzenie, czy raduje je widok właściciela i perspektywa wyjścia na spacer… Według mnie wartość życia w wypadku psa zależy od tego, czy czerpie z niego przyjemność. Pies się nie zastanawia, czy jego dzieci skończą szkołę i z czego będzie żyła żona. Dla niego ważna jest chwila obecna. Jeśli życie nie dostarcza mu dobrych doznań, to przedłużanie go nie ma sensu. Leczenie nie może przysparzać więcej cierpień niż sama choroba. Chcę jednak podkreślić, że wiele psów udaje się wyleczyć z choroby nowotworowej. Jakie są koszty leczenia? To zależy od typu nowotworu. Przykładowo leki do chemioterapii dla psa ważącego ok. 30 kg, chorego na chłoniaka kosztują ok. 600-700 zł w wypadku półrocznej terapii. Psy znoszą chemioterapię równie dobrze jak koty? Nie można generalizować. Czasem trochę gorzej. Obserwuję objawy uboczne z przewodu pokarmowego u 10-20 proc. pacjentów. Jaki wpływ na zachorowania ma dieta? Wygląda to zapewne podobnie jak u ludzi. Zarówno my, jak i nasze psy jesteśmy narażeni na karcynogeny (czynniki rakotwórcze). Czy u psów skłonność do nowotworów jest dziedziczna, podobnie jak u ludzi? Wykazano skłonność do niektórych nowotworów w liniach hodowlanych, na pewno dotyczy to chłoniaków, np. u rottweilerów, bulmastifów. Zapewne dotyczy to również innych nowotworów, ale wykazanie tego wymaga skomplikowanych badań. Psom chorym na białaczkę przeszczepia się szpik? Nie wykonuje się takich zabiegów, chociaż kiedy opracowywano metodę przeszczepu szpiku u ludzi, modelem badawczym były właśnie psy. Przeprowadzono więc takie zabiegi, ale wyłącznie w celach badawczych. Dlaczego na nowotwory częściej chorują starsze psy? W organizmie – psim czy ludzkim – cały czas powstają komórki nowotworowe. Choroba nowotworowa to ostateczny wynik defektu w materiale genetycznym, kwasie nukleinowym. Układ odpornościowy organizmu eliminuje uszkodzone komórki. Jego sprawność w miarę upływu lat jest jednak coraz mniejsza i coraz więcej komórek wymyka się spod kontroli. Dlatego starsze zwierzęta częściej chorują. Sterylizacja zmniejsza ryzyko zachorowania na nowotwór? W Stanach Zjednoczonych przeprowadzono zakrojone na szeroką skalę badania, które wykazały, że wczesna sterylizacja zmniejsza ryzyko występowania guzów gruczołu mlekowego. Przeprowadzona przed pierwszą cieczką niweluje ryzyko prawie do zera. Gdy dokona się jej po drugiej cieczce, nie ma już tego efektu. Pamiętajmy, że guzy gruczołu mlekowego u suk to w blisko 50 proc. nowotwory złośliwe. Co zrobić, jeśli zauważymy guz u suki? Postępowanie w przypadku nowotworów łagodnych i złośliwych jest takie samo – trzeba je usuwać szeroko i jak najszybciej. Im mniejszy guz, tym mniejsze ryzyko przerzutów. Wielkość guza jest najważniejszym czynnikiem decydującym o rokowaniu w leczeniu nowotworu gruczołu mlekowego. Ile procent pacjentów udaje się Panu wyleczyć? Jestem dość specyficznym lekarzem – zajmuję się chemioterapią, wielu moich pacjentów znajduje się w zaawansowanym stadium choroby, kiedy mamy już do czynienia z przerzutami. Stosując samą chemioterapię, można wyleczyć niewielki procent chorych. W onkologii człowieka lepsze wyniki leczenia osiąga się dzięki wcześniejszemu rozpoznaniu. Tak samo powinno to wyglądać w przypadku psów. Co jest najważniejsze w opiece nad psem chorym na nowotwór? Właśnie opieka. Pies je, nie cierpi, swobodnie oddycha – to najważniejsze. Dopiero później zastanawiamy się, czy jesteśmy w stanie go wyleczyć. Jeżeli tak, podejmujemy leczenie, często agresywne. Mam pacjentkę labradorkę z nowotworem kości szczęki. Wykonaliśmy zabieg polegający na usunięciu dużej części trzewioczaszki. Suka wygląda źle – ale je, biega, cieszy się… Trzeba spróbować postawić się w sytuacji takiego zwierzaka. To w miarę obiektywny sposób, by podjąć właściwą decyzję. Podziel się tym artykułem: to portalu tworzony przez specjalistów, ekspertów ale przede wszystkim przez miłośników zwierząt.Przewracanie się i zataczanie przez psa może być również spowodowane problemami emocjonalnymi, takimi jak lęk, stres czy frustracja. Pies może czuć się zagrożony lub niepewny w różnych sytuacjach, co prowadzi do manifestacji tych objawów. Przykładowo, gdy pies czuje się zdezorientowany lub zagubiony, może próbować znaleźć
Jedną z najgroźniejszych dolegliwości jest rozszerzenie i skręt żołądka u psa. Gdy dojdzie do skrętu, życie zwierzaka jest realnie zagrożone i tylko nasza szybka interwencja jest w stanie uratować psa. Dlatego tak ważne jest, by móc prawidłowo rozpoznać objawy skrętu żołądka i wiedzieć, jak zareagować w takiej sytuacji. Czym jest skręt żołądka u psa? Na początek kilka słów wyjaśnienia, co to jest skręt żołądka u psa. Jak sama nazwa sugeruje – żołądek obraca się wokół własnej osi i zmienia swoje anatomiczne położenie. Żołądek zazwyczaj skręca się i obraca o 180 stopni, chociaż zdarza się także obrót o 360 stopni. Zwykle obrót ten jest zgodny z kierunkiem wskazówek zegara, jednak nie jest to żadną regułą. Najczęściej skręt poprzedzony jest rozszerzenia żołądka, co jeszcze bardziej komplikuje sytuację. Wynika to z faktu gromadzenia się w żołądku pokarmów, płynów i gazów, które nie mają możliwości przedostania się do jelit lub przełyku. W niektórych przypadkach skrętu i rozszerzenia żołądka ciągnięta jest jeszcze śledziona. Skręt a rozszerzenie żołądka u psa Aby prawidłowo udzielić pomocy psu, należy wiedzieć, czym różni się samo rozszerzenie żołądka od skrętu. Rozszerzenie, inaczej też wzdęcie żołądka, to nic innego jak nagromadzenie w żołądku nadmiernej ilości gazów i płynów. Rozszerzenie żołądka wymaga błyskawicznej interwencji u weterynarza, natomiast jest łatwiejsze w leczeniu i lepiej rokuje na przyszłość. Zatem zarówno w przypadku rozszerzenia, jak i skrętu żołądka musimy jak najszybciej udać do kliniki weterynaryjnej, by ratować zdrowie i życie pupila. Do dziś nie udało jednoznacznie ustalić, co jest pierwsze – rozszerzenie czy skręt żołądka u psa. W wielu przypadkach to właśnie skręt jest pierwszy i to on, poprzez zatkanie żołądka i postępujące w nim procesy fermentacji treści pokarmowej, powoduje rozszerzenie. Zdarza się jednak, że rozszerzenie żołądka występuje bez skręcenia się żołądka. Rozszerzenie jest wówczas wynikiem aerofagii, czyli nadmiernego połykania powietrza. Chociaż skręt żołądka u psa jest niestety dość częstą przypadłością, nie udało się jeszcze wskazać bezpośredniej przyczyny jego pojawiania się. Znamy natomiast czynniki ryzyka, które mogą przyczyniać się do rozszerzenia i skrętu żołądka. Jako główne czynniki wskazać można cechy fizyczne psa, nawyki żywieniowe i charakterystykę żołądka danego psa. Psy ras dużych i olbrzymich Nadwaga lub niedowaga Podeszły wiek Głęboka klatka piersiowa Niewłaściwa dieta Przyjmowanie naraz zbyt dużej porcji jedzenia Mała częstotliwość karmienia (jeden duży posiłek w ciągu dnia) Nawyk szybkiego jedzenia, połykania pokarmu Stres Aktywność fizyczna po jedzeniu Usunięcie śledziony Zaburzenia w pracy żołądka Budowa, wielkość i uwarunkowania genetyczne psa mają duże znaczenie w przypadku ewentualnego rozszerzenia i skrętu żołądka. Należy jednak pamiętać, że skręt pojawia się również u małych psów i nie jest zarezerwowany wyłącznie dla dużych ras. Ogromny wpływ na możliwość wystąpienia skrętu lub rozszerzenia żołądka mają nawyki żywieniowe. Do skrętu zatem może dojść po obfitym posiłku, po intensywnej zabawie lub wyjściu na spacer zaraz po jedzeniu czy też w wyniku łapczywego połykania pokarmu. Do czynników żołądkowych, które mogą wywoływać skręt żołądka u psa zaliczamy zwiększone stężenie gastryny, zmniejszoną motoryka żołądka i opóźnione jego opróżnianie. Często mówi się także, że splenektomia, czyli usunięcie śledziony, może podnosić częstotliwość skrętu i rozszerzenia żołądka u psa, ale nie mamy na to jednoznacznych badań. Z pewnością jednak warto zachować szczególną ostrożność, jeśli mamy psa po splenektomii. Takie szaleństwa tuż po jedzeniu mogą doprowadzić do skrętu żołądka. Skręt żołądka u psa – objawy Opiekuna psa najczęściej zaczynają niepokoić nieproduktywne odruchy wymiotne i właśnie z takimi objawami zgłaszają się do weterynarza. Ponadto charakterystyczne dla skrętu żołądka są mdłości, nadmierne ślinienie się i powiększony obrys powłok brzusznych. U psa cierpiącego na skręt żołądka wyraźnie powiększa się przednia okolica brzucha. Jednocześnie nad tym miejscem nasila się wypuk bębenkowy. Poza tym pies robi się coraz bardziej osowiały i zaniepokojony, kładzie się na boku i ma przyspieszony oddech. Objawy skrętu żołądka to szereg mniej i bardziej charakterystycznych zachowań u psa. Zaliczamy do nich zatem: nieproduktywne odruchy wymiotne (pies nie ma czym wymiotować); mdłości; nadmierne ślinienie się; powiększony brzuch; niepokój; postępujące osłabienie; zwiększona liczba oddechów; przyjmowanie pozycji leżącej na boku; słabo wyczuwalne tętno na tętnicach obwodowych; bladość błon śluzowych; oziębienie kończyn; wydłużony czas włośniczkowy; gorączka; przyspieszona praca serca. Jak rozpoznać skręt żołądka u psa Jak widać więc objawów skrętu żołądka jest sporo, jednak nie wszystkie zwierzęta pokazują je tak wyraźnie. Często dochodzi do zbagatelizowania pierwszych symptomów, takich jak mdłości czy odruchy wymiotne. Błędnie zakładamy, że pies czymś się struł i samo mu przejdzie. Przy skręcie lub rozszerzeniu żołądka stan zwierzęcia bardzo szybko się pogarsza, zatem gwałtowne załamanie kondycji psa powinno nas zaalarmować. W takiej sytuacji nie ma na co czekać i trzeba bez zastanowienia gnać do weterynarza. Każda minuta przy skręcie żołądka jest na wagę złota. Opiekunowie zwierząt zauważają, że coś złego dolega pupilowi, gdy wykończony kładzie się na boku i ciężko oddycha. A trzeba sobie uświadomić, że u psów przyjmujących już pozycję leżącą ryzyko śmierci jest ponad 4 razy wyższe niż u psów chodzących. Jeśli w porę uda nam się dotrzeć do kliniki, weterynarz przeprowadza wywiad i bada pacjenta. Objawy kliniczne, takie jak powiększone powłoki brzuszne i wypuk bębenkowy na skutek opukiwania dają zazwyczaj jednoznaczną diagnozę. Idealnie byłoby wykonać zdjęcie rentgenowskie, które dałoby odpowiedź, czy mamy do czynienia ze skrętem żołądka czy z rozszerzeniem. Niestety, rzadko jest czas na takie badanie, gdy w grę wchodzi ratowanie życia psa. Pierwsza pomoc przy skręcie żołądka Przy niepokojących objawach wskazujących na skręt żołądka u psa nie jesteśmy w stanie samodzielnie pomóc psu. Skręt żołądka bowiem wymaga interwencji chirurgicznej. Pierwsza pomoc ze strony opiekuna zwierzaka polega zatem na jak najszybszym zabraniu psa do weterynarza. Dobrze też zadzwonić do lecznicy i uprzedzić lekarza, że pojawimy się z pacjentem w ciężkim stanie. Pozwoli to weterynarzowi przygotować się do zabiegu i dzięki temu nie będzie tracić cennych minut. Tylko szybka interwencja weterynarza może uratować życie psa cierpiącego na skręt lub rozszerzenie żołądka. Skręt żołądka u psa – leczenie Jeśli pies sygnalizuje skręt lub rozszerzenie żołądka, ale jego stan jest stabilny, weterynarz może wykonać badanie radiologiczne. Zdjęcie rentgenowskie da odpowiedź, czy doszło do skrętu czy rozszerzenia. Takie badanie jednak jest możliwe dopiero po ustabilizowaniu pacjenta. A niestety, ale często opiekunowie przybywają do lecznicy, gdy stan psa jest już bardzo ciężki. Leczenie skrętu żołądka u psa rozpoczyna się od zwalczenia objawów wstrząsu oraz dekompresji żołądka (gastrocentezy). Jeśli to konieczne, to wykonuje się płukanie żołądka i zakłada sondę żołądkową. Następnie można już przystąpić do operacji, która jest jedynym skutecznym sposobem na leczenie skrętu żołądka. Celem zabiegu chirurgicznego jest odkręcenie żołądka, ocena stanu ściany żołądka i stanu śledziony oraz gastropeksja, czyli przyszycie żołądka do ściany jamy brzusznej. Operacja polega na otwarciu jamy brzusznej, repozycji skrętu i ocenie, w jakim stanie znajdują się narządy wewnętrzne. Czasem konieczna jest splenektomia (usunięcie śledziony), gastrotomia (rozcięcie żołądka w celu pozbycia się treści pokarmowej) lub częściowa gastrektomia (częściowe usunięcie żołądka, gdy doszło do martwicy). Niezwykle istotnym elementem zabiegu chirurgicznego jest gastropeksja, która ma zapobiegać kolejnemu skrętowi. Po zabiegu zazwyczaj też zostawia się sondę nosowo-żołądkową, która ma zapewniać drenaż żołądka w czasie pooperacyjnym. Rokowania po skręcie żołądka Po operacji rokowania są dość ostrożne. Nawet przeprowadzona dość szybko interwencja chirurgiczna nie daje pewności, że nie doszło do nieodwracalnych zmian u psa. Niestety, ale nawet po operacji istnieje zagrożenie życia. Decydująca zazwyczaj jest pierwsza doba, dlatego bezwzględnie zaleca się stałą obecność przy zwierzęciu. Do zaleceń po operacji należy głodówka przez 24 godziny, a potem podawanie niewielkiej ilości wody. W kolejnych dniach można podawać małe ilości lekkostrawnego pokarmu, oczywiście po konsultacji z weterynarzem prowadzącym. Po operacji zdarza się, że konieczne są kroplówki, a po upływie około dwóch tygodni lekarz zdejmuje szwy. Cały czas zaleca się dużą ostrożność i nie pozwalanie psu na wysiłek. Po kilku tygodniach, gdy stan psa się ustabilizuje, dobrze zrobić szereg badań. Jak zapobiegać skrętowi i rozszerzeniu żołądka? Skręt żołądka u psa lub rozszerzenie należą do bardzo poważnych dolegliwości, które stanowią wysokie zagrożenie dla zdrowia i życia. Dlatego tak istotne jest, by zapobiegać skrętowi. Jeśli chcemy uniknąć skrętu i rozszerzenia żołądka, musimy przestrzegać kilku zasad: karmienie mniejszymi porcjami 2 razy dziennie; zapewniamy psu spokój przy jedzeniu (by nie połykał jedzenia w stresie); unikanie ruchu po jedzeniu (przynajmniej godzinę po posiłku); stawiamy miskę na podłodze, a nie na podwyższeniu; wielkość karmy dobieramy do wielkości psa – unikamy dużych kawałków; nie podajemy psu kości; czasem zaleca się lekkie zwilżenie karmy suchej wodą. U psów predysponowanych genetycznie do skrętu żołądka (rasy duże i olbrzymie) warto rozważyć profilaktyczną gastropeksję. Psy po skręcie żołądka powinny być do końca życia na lekkostrawnej diecie. U takich psów stosuje się również leki prokinetyczne, które pobudzają perystaltykę przewodu pokarmowego oraz leki zapobiegające pienieniu się treści pokarmowej. Przy każym psie – nie tylko po skręcie żołądka – należy bezwględnie unikać produktów, które mogą być niebezpieczne dla zdrowia i życia zwierzęcia. Listę zakazanych produktów znajdziecie w naszym wpisie Co może, a czego nie może jeść pies.
Spuchnięty brzuch: W zaawansowanych przypadkach rak wątroby może prowadzić do wodobrzusza, co objawia się powiększonym i twardym brzuchem. Zmiany zachowania: Zmiany w zachowaniu, takie jak apatia lub depresja, mogą wystąpić w wyniku bólu lub dyskomfortu. Jeśli zauważysz u swojego psa któreś z tych objawów, koniecznie skonsultuj
Nowotwór u psa jako choroba cywilizacyjnaPsy od zarania dziejów były nieodłącznymi towarzyszami ludzi. Udomowienie ich miało miejsce około 15 tysięcy lat temu. Przez wieki ludzie korzystali z ich podatności na zabiegi hodowlane i łatwość podejmowania pracy użytkowej – doprowadziło to do powstania ogromnej różnorodności ras psów oraz szczególnej więzi między obydwoma gatunkami. W wyniku poprawy warunków życia i opieki lekarsko-weterynaryjnej, czas życia człowieka, jak i zwierzęcia na przestrzeni wieków uległ wydłużeniu, a choroba nowotworowa u obu związanych ze sobą gatunków przybiera wymiar schorzenia u psa – dane statystyczneBadania statystyczne pokazują, że nowotwór u psa jest przyczyną śmierci 27% wszystkich osobników, w tym w grupie zwierząt powyżej 10 roku życia aż 47% umiera z powodu choroby nowotworowej. U niektórych ras psów śmierć z powodu raka przekracza 50% przypadków. Te ponure statystki pokazują, że wszyscy hodowcy i właściciele psów powinni regularnie kontrolować zdrowie swoich pupili – szczególnie psów rasowych, takich jak popularne w Polsce berneńskie psy pasterskie, rottweillery, golden retrivery, labradory, boxery czy owczarki podstronie terapia znajdą Państwo informacje na temat leczenia nowotworu u również na mój fanpage na facebooku, gdzie na bieżąco omawiam każdy poszczególny nowotwór u onkolog lek. wet. Jarosław Balcerzak
Lokalizacja śledziony psa. Śledziona psa znajduje się w pobliżu żołądka po lewej stronie brzucha (z punktu widzenia psa). Ma ciemny czerwony kolor i jest wydłużonym narządem, który często określa się jako język. Rozmiar, kształt i pozycja śledziony różnią się nieznacznie u różnych psów.
Każdy opiekun dużego psa słyszał kiedyś o skręcie żołądka – śmiertelnej przypadłości, która jest zagrożeniem szczególnie dla większych czworonogów. Czym objawia się skręt żołądka u psa i jak reagować, gdy podejrzewamy taką sytuację? Na czym polega skręt żołądka u psa? Skręt żołądka to sytuacja, w której nadmiernie wypełniony gazami, pokarmem lub płynem żołądek zwierzęcia ulega obrotowi wokół własnej osi. Zablokowanie odpływu gazu i treści pokarmowej do jelit lub przełyku sprawia, że obrócony żołądek rozdyma się i uciska na naczynia krwionośne, co skutkuje niedokrwieniem narządów znajdujących się w jamie brzusznej psa (jelit, nerek, wątroby) i uwalnianiem się toksyn do jego krwiobiegu. Nacisk rozdętego żołądka na przeponę utrudnia psu oddychanie. Skrętowi żołądka towarzyszą często martwica dna żołądka, zakrzepica, krwotok wewnętrzny i skręt śledziony, która w wyniku przemieszczenia się ulega uszkodzeniu. Stan ten jest więc prawdziwym szokiem dla całego organizmu i może w zaledwie kilka minut doprowadzić do śmierci zwierzaka. Uratowanie czworonoga możliwe jest wyłącznie poprzez natychmiastowe przeprowadzenie operacji, choć nawet wtedy szanse przeżycia wynoszą około 55%. Jakie psy narażone są na skręt żołądka? Ta potencjalnie śmiertelna przypadłość może przytrafić się każdemu czworonogowi, niezależnie od jego wieku czy wielkości. Jednak narażone są na nią przede wszystkim zwierzaki o wadze powyżej 40 kg oraz psy o wąskich i głębokich klatkach piersiowych. U takich psów utrudnione może być odbijanie gazów, których nagromadzenie w żołądku sprzyja skrętowi. Te problemy mogą występować szczególnie często u dogów niemieckich, bernardynów, dobermanów, malamutów, owczarków niemieckich, labradorów czy wyżłów. Oprócz predyspozycji rasowych na ryzyko skrętu żołądka wpływ mają także wiek czworonoga – ryzyko jest większe u starszych psów – oraz sposób karmienia zwierzaka. Podawanie psu jednego, dużego posiłku w ciągu dnia, łapczywe jedzenie, niedożywienie i stres to dodatkowe czynniki zwiększające ryzyko tej skrętu żołądka u psów Do najczęstszych objawów towarzyszących skrętowi żołądka należą: wzdęcie brzucha problemy z oddychaniem nadmierny ślinotok bezskuteczne próby zwrócenia zawartości żołądka podenerwowanie szybko postępujące osłabienie brak bólu podczas dotykania rozdętego brzucha bladość błon śluzowych Im bardziej zaawansowane objawy, tym większe ryzyko śmierci czworonoga. Przytomny, ożywiony psiak ma większe szanse przeżycia niż zwierzak, który przestał się poruszać lub zapadł w leczyć skręt żołądka u psa? Skręt żołądka to stan, który wymaga natychmiastowego przeprowadzenia operacji. W wypadku zaobserwowania objawów świadczących o tej przypadłości należy więc jak najszybciej zabrać psa do weterynarza i dokładnie opisać sytuację specjaliście. Do potwierdzenia diagnozy konieczne jest wykonanie zdjęć rentgenowskich. Leczenie skrętu żołądka polega na podaniu psu płynów zmniejszających wstrząs, częściowym opróżnieniu żołądka przy pomocy sondy i przeprowadzeniu operacji chirurgicznej przywracającej żołądkowi właściwe położenie. Konieczne może być także usunięcie śledziony oraz wycięcie części żołądka, jeśli doszło w nim do martwicy. Skręt żołądka u psa – jak mu zapobiegać? Dokładne przyczyny skrętu żołądka u psów nie są znane. Za ten stan odpowiada jednak przede wszystkim nadmierne wypełnienie żołądka pokarmem, płynem lub gazami. Uniknięcie takiej sytuacji jest możliwe poprzez podawanie psu kilku mniejszych posiłków podczas dnia zamiast jednego dużego. Dodatkową pomocą będzie stosowanie miski spowalniającej jedzenie, która zapobiegnie nadmiernemu połykaniu powietrza przez psa podczas posiłku. U ras predysponowanych do skrętu żołądka można wykonać profilaktyczne jego przyszycie. Jest to prosta operacja, która zmniejsza (ale nie eliminuje) ryzyko skrętu. Większe psy powinny mieć także ograniczony ruch chwilę przed i przynajmniej godzinę po posiłku. Zapobiegnie to przemieszczaniu się wypełnionego żołądka w jamie brzusznej zwierzaka.
Broj dosad testiranih je oko 200, a projekat ćemo nastaviti i u decembru. Ukoliko smo ovim testovima spasili jedan život, to nam znači kao da smo spasili cijeli svijet – istakao je prvi čovjek Udruženja. PSA testiranje se vrši jednostavno iz krvi, a daje važne uvide u zdravstveno stanje muškaraca. U okviru kampanje Movember snimljeni
Hemangiosarcoma to najczęstszy problem ze śledzioną u psów Napisane i zweryfikowane przez biologa Silvia Conde 21 stycznia 2020 aktualizacja: 21 stycznia 2020Śledziona jest bardzo ważnym organem dla obrony organizmu który jest częścią układu odpornościowego kręgowców. Śledziona u psów działa jak u ludzi; w nim znajdują limfocyty, które są komórkami odpowiedzialnymi za zwalczanie atakujących czego służy śledziona?Śledziona znajduje się w lewej ścianie brzucha i obok węzłów chłonnych, stanowi główne źródło komórek odpornościowych i ma działanie filtrujące krew: Zapobiega infekcjom wytwarzanie limfocytów, które działają przeciwko drobnoustrojom chorobotwórczym. Filtruje krew niszcząc stare i uszkodzone komórki. Przechowuje czerwone krwinki i płytki krwi zaangażowany w dotlenienie i krzepnięcie krwi. Problemy ze śledzioną u psówNajbardziej typowymi chorobami śledziony są chłoniaki i guzy naczyniakomięsaka. Hemangiosarcoma jest najczęstszym nowotworem u psów. Samce są bardziej podatne na problemy ze śledzioną, a także niektóre rasy, takie jak owczarek niemiecki, golden retriever, labrador retriever i bokser. Zazwyczaj dotyczy starszych to nowotwór złośliwy i ma tendencję do naciekania innych tkanek organizmu. Dokładna przyczyna nie jest znana, ale rokowanie nie jest korzystne, i jest to, że zabieg ma na celu maksymalnie wydłużenie życia zwierzęcia przy zachowaniu dobrego może powodować problemy z krwią, takie jak brak krzepliwości. Objawy tej choroby nie są bardzo specyficzne, ale zwykle pojawiają się: Obrzęk brzucha. Śledziona ulega zapaleniu i powiększeniu (splenomegalia), obrzęk jamy brzusznej. Większy rozmiar węzłów chłonnych. U psa występują zwoje podżuchwowe, przedłopatkowe, pachowe, pachwinowe i podkolanowe. Kiedy są spuchnięte, czujemy je w dotyku. Anoreksja lub utrata apetytu. Wymioty. Śledziona zajmuje większą przestrzeń i może wywierać nacisk na żołądek, powodując wymioty u zwierzęcia. Letarg. Gorączka. Odchudzanie. Krwotok. Wstrząs hipowolemiczny to weterynaryjna sytuacja awaryjna. Niedokrwistość. Anemię można wykryć w badaniu krwi. Blade dziąsła. Biegunka. Odwodnienie. Zaburzenia serca. Zwiększenie lub zmniejszenie normalnego tętna. Jeśli guz stanie się bardzo duży, może spowodować pęknięcie śledziony, powodując ostre zapaść w układzie krążenia, z dusznością, która poważnie zagrozi życiu psa. Leczenie raka śledziony u psówDiagnoza i leczenie zależy od wielkości i lokalizacji guza. Objawy są również związane z tym ostatnim. Niezbędne jest wykluczenie przerzutów do innych narządów poprzez specjalne badania u weterynarza, takie jak prześwietlenia, USG jamy brzusznej i analiza mas lub wymaga operacji usunięcia śledziony. Jest to znane jako splenektomia, ale ta interwencja nie wyleczy choroby, chociaż pomaga spowolnić połączona z zabiegiem chirurgicznym jest stosowana w celu złagodzenia nowotworu i wydłużenia oczekiwanej długości życia. Chemioterapia u psów – i kotów – ma mniej skutków ubocznych niż ludzie i może poprawić jakość ich życia. Lekarz weterynarii ustala zalecany czas leczenia chemioterapią, ale to właściciel decyduje o tym, jak długo przedłużyć z chemioterapią po operacji zwiększa przeżywalność o wysoki procent, warto więc kontynuować leczenie tak długo, jak zaleci nam pies może żyć bez śledziony??Odpowiedź brzmi tak, ale tak długo, jak otrzymuje leczenie wzmacniające odporność i dba się o wszystkie aspekty jego zdrowia, takie jak waga, aktywność, dieta i wizyty u weterynarza. Ale jeśli problem jest spowodowany, jak widzieliśmy, w nowotworze złośliwym, usunięcie śledziony nie gwarantuje wyleczenia choroby.
PSA screening probably has little or no effect on all-cause mortality: Prostate cancer mortality: IR 0.96 (0.85 to 1.08) based on data from 721 718 patients in 5 studies. Follow-up 10-20 years: 3/1000 men: 3/1000 men: 0 (0) Low (serious risk of bias and inconsistency‡) PSA screening may have little or no effect on prostate cancer mortality
Spis treści:1. Co to jest rozszerzenie żołądka?2. Co oznacza skręt żołądka?3. Co jest najpierw – skręt czy rozszerzenie żołądka?4. Powikłania rozszerzenia i skrętu żołądka (gdv)5. Jak długo trwa skręt żołądka u psa?6. Przyczyny7. Predyspozycje do powstania gdv:8. Objawy kliniczne rozszerzenia i skrętu żołądka9. Postępowanie z psem z objawami gdv10. Stabilizacja pacjenta w gabinecie Płynoterapia, leki, Dekompresja Zabieg chirurgiczny, Opieka Profilaktyka11. Jak uchronić psa przed skrętem żołądka? Odpowiednia Częstotliwość i sposób podawania Częste Odpoczynek po Stosowanie misek spowalniających pobieranie Karmienie na Unikanie karmienia po Warto również pamiętać o:12. Podsumowanie Rozszerzenie żołądka to choroba, która bardzo szybko może doprowadzić do jego skrętu, czyli stanu określanego jako bezpośrednie zagrożenie życia. Jeśli więc jesteś opiekunem psa mającego duże rozmiary bądź psa rasy predysponowanej do zachorowania na tę chorobę, koniecznie przeczytaj artykuł, dowiedz się, jak reagować, gdy pojawią się pierwsze niepokojące objawy u psa, oraz jak postępować, by nie doszło do rozszerzenia żołądka lub co gorsza, do jego skrętu. Najbardziej podatne na GDV są: – bernardyny, – berneńskie psy pasterskie, – nowofundlandy, – czarne teriery rosyjskie, – leonbergery, – dobermany, – dogi niemieckie, – dogi argentyńskie, – bulmastify, – mastify, – owczarki niemieckie, – inni przedstawiciele molosów i psich olbrzymów. Predysponowane są również psy o wąskiej i głębokiej klatce piersiowej, takie jak: – setery irlandzkie, – charty, – wilczarze, – rodezjany. Co to jest rozszerzenie żołądka? Rozszerzenie żołądka, zwane również ostrym rozszerzeniem żołądka (ORŻ), to, najprościej mówiąc, jego bardzo mocne wypełnienie gazem oraz płynami, przez co znacznie zwiększa się jego rozmiar, a to powoduje ucisk na sąsiadujące z nim narządy wewnętrzne oraz przeponę. Wywołuje ono szereg kolejnych zmian patologicznych w obrębie narządów jamy brzusznej, co ma natychmiastowy wpływ na funkcjonowanie całego organizmu. W powiększonym żołądku znajduje się przede wszystkim powietrze, płyn, ale także inne gazy pochodzące z procesów fermentacji zalegającego w nim pokarmu. Płyn to przede wszystkim sok żołądkowy, pokarm oraz przesięk będący następstwem powstałego zastoju żylnego. Na skutek powiększania się rozmiarów żołądka dochodzi do rozciągnięcia jego głównego więzadła – więzadła żołądkowo-wątrobowego, przez co żołądek może ulec obróceniu. Co oznacza skręt żołądka? To obrócenie się żołądka zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Następuje to wzdłuż osi długiej żołądka, najczęściej o 180-270 stopni. Skręcony żołądek ustawia się odźwiernikiem w kierunku lewej ściany jamy brzusznej, dno żołądka kieruje się w stronę prawej ściany jamy brzusznej. W takim nienaturalnym skręceniu jakby zatyka się odpływ z żołądka i rozszerzenie tego narządu postępuje. Odwrócony żołądek ciągnie za sobą krezkę i więzadła żołądkowe, a taki stan może doprowadzić również do skrętu śledziony, a przede wszystkim do zacisku głównych naczyń krwionośnych – w konsekwencji może spowodować niedokrwienie narządów jamy brzusznej. Ucisk na żyłę główną doogonową powoduje zmniejszenie ukrwienia samego żołądka oraz znacząco zmienia pracę serca. Zmniejsza się bowiem pojemność minutowa serca, co w konsekwencji doprowadza do wstrząsu, który często kończy się zgonem pacjenta. Co jest najpierw – skręt czy rozszerzenie żołądka? Tutaj literatura naukowa nie daje jednoznacznej odpowiedzi. Są dowody na to, że pierwsze jest skręcenie żołądka, a dopiero wówczas dochodzi do jego rozszerzenia. W praktyce najczęściej spotykamy jednak ostre rozszerzenie żołądka, na skutek którego dochodzi do jego obrócenia. Do samego rozszerzenia żołądka może dojść w wyniku gromadzenia się gazów powstałych w procesie bakteryjnej fermentacji, szczególnie gdy z jakiegoś powodu doszło do zacisku dolnego zwieracza przełyku i/lub odźwiernika, przez co pasaż treści pokarmowych (dalej do jelit) nie jest możliwy. Bywa, że powodem takiego stanu jest ciało obce, rozrost ściany żołądka (w tym nowotworowy), zmiany chorobowe w obrębie dolnego zwieracza przełyku czy odźwiernika bądź inne patologiczne zaburzenia w obrębie jamy brzusznej. U niektórych psów rozszerzenie żołądka powstaje na skutek aerofagii, czyli nadmiernego połykania powietrza, np. przy jednoczesnych zaburzeniach z układu oddechowego czy kardiologicznego. Są także psy, których budowa anatomiczna predysponuje do skręcenia żołądka, czyli te osobniki, które mają długie więzadło żołądkowo-wątrobowe. Innymi słowy – te o długiej i wąskiej klatce piersiowej. I są też takie rasy, które mają większe predyspozycje do rozszerzenia żołądka. W praktyce nie ma to większego znaczenia, co jest pierwsze. Jeden i drugi stan zagraża życiu i oba są ze sobą ściśle powiązane. Mając psa z ostrym rozszerzeniem żołądka, wiemy, że w każdej sekundzie może dojść do skrętu i odwrotnie. Jedno jest pewne – należy wdrożyć jak najszybciej odpowiednie leczenie, w tym intensywną terapię, a nawet poddać psa ratującej życie operacji chirurgicznej. Powikłania rozszerzenia i skrętu żołądka (GDV) Skręt śledziony nie zawsze występuje przy skręcie żołądka, ale dość często jest jego następstwem. Pamiętajmy, że taka sytuacja może także rozwinąć się u psa, niezależnie od rozszerzenia czy skrętu żołądka. Niemniej w zależności od tego, jak bardzo obrócony jest żołądek, może dojść do pociągnięcia więzadeł i naczyń, a następnie do pociągnięcia i obróceniaśledziony. Prawie zawsze przy GDV dochodzi do jej obrzęku wskutek ucisku na śledziony. Może doprowadzić to także do zakrzepicy tętnicy śledzionowej, co powoduje jej martwicę. W takiej sytuacji śledzionę należy usunąć chirurgicznie. Ucisk na żyłę wrotną oraz główną doogonową powoduje spadek ciśnienia, na skutek którego rozwija się wstrząs hipowolemiczny. Powstaje niedokrwienie, a zatem i niedotlenienie narządów w jamie brzusznej, w tym przede wszystkim żołądka, jak i bardzo wrażliwej trzustki i nerek. Serce zaczyna pracować niemiarowo, powstaje arytmia, a następnie rzadkoskurcz. Wszystko to dzieje się w wyniku spadku ciśnienia, zmniejszenia pojemności minutowej serca skutkującego niedotlenieniem mięśnia sercowego. Uciśnięta przepona jest mniej elastyczna, powiększony żołądek spycha płuca dogłowowo, co powoduje zaburzenia oddychania u psa i potęguje niedotlenienie. W wyniku niedotlenienia i braku prawidłowej perfuzji tkanek ściany żołądka jej część może ulec martwicy. Najczęściej pojawia się ona wzdłuż krzywizny większej żołądka. Problem ten dotyka aż 20% psów ze skrętem żołądka. Jest to prognostycznie bardzo niekorzystne dla psa, dlatego zawsze staramy się tego uniknąć. W tym przypadku bardzo istotna jest szybka interwencja lekarska. Im dłużej trwa rozszerzenie i skręt, tym większe jest ryzyko powstania martwicy. Martwica może szybko doprowadzić do objawów wstrząsu septycznego, co wiąże się z dużo gorszym rokowaniem dla pacjenta. Gdy stwierdza się martwicę ściany żołądka w trakcie zabiegu chirurgicznego (nie ma innej możliwości jej potwierdzenia), konieczne jest usunięcie fragmentu ściany żołądka, a następnie prawidłowe jego zszycie, by ten mógł nadal spełniać swoją funkcję. Nie jest to proste zadanie i dobrze, by chirurg specjalizował się w tego typu zabiegach. Również po zabiegu pacjent po resekcji ściany żołądka wymaga dłuższej hospitalizacji, odpowiedniego karmienia, w tym pozajelitowego w początkowym okresie. W trakcie skrętu krezka oraz liczne drobne naczynia żołądkowe zostają przerwane. Wskutek tego dochodzi do krwawienia w obrębie jamy brzusznej, co może być widoczne na zdjęciu RTG w postaci wolnego płynu. Jeśli krwawienie nie jest zbyt duże, nie ma powodu do niepokoju – po zabiegu wszystko powinno wrócić do normy. Przy rozszerzeniu żołądka może także dojść do jego perforacji, czyli przerwania/pęknięcia ściany żołądka, szczególnie gdy jej fragment zo stał objęty martwicą. Martwy fragment ściany jest zdecydowanie słabszy, a , jakie w żołądku, oraz siły, jakie działają na obrócony narząd, mogą spowodować przerwanie ciągłości jego ściany. Jest to stan bezpośrednio zagrażający życiu pacjenta. Najtrudniejszym powikłaniem jest niedotlenienie narządów wewnętrznych, w tym wątroby, trzustki czy nerek – wtedy niemożliwe jest przywrócenie prawidłowej funkcji wymienionych narządów, nawet po ustabilizowaniu skrętu żołądka. Jak wspomniałam, spadek ciśnienia krwi, niedotlenienie, powstająca martwica żołądka mogą w każdej chwili doprowadzić do wstrząsu hipowolemicznego, zapalenia otrzewnej, sepsy, a następnie do zespołu rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC) i śmierci psa. Jak długo trwa skręt żołądka u psa? To pytanie zadaje nam większość opiekunów, martwiąc się, czy zdąży na czas dojechać i pomóc psu. Nie ma co się dziwić, gdyż każda minuta, godzina ma tutaj znaczenie. Jednak nie ma jednoznacznej odpowiedzi, granicy, dzięki której będziemy mogli ocenić stan pacjenta czy przewidzieć rokowanie. Prawda jest jednak taka, że choroba postępuje bardzo szybko od momentu pojawienia się pierwszych objawów. Literatura podaje, że pies, u którego ostre rozszerzenie i skręt żołądka trwają powyżej 5 h, ma już bardzo złe rokowanie. Pies w takim stanie może przeżyć kilka godzin, ale czy przeżyje procedury stabilizacji i zabieg – nie wiadomo. Jest to cecha bardzo indywidualna i zależy od wielu czynników, w tym od wieku, kondycji psa, ale przede wszystkim od zmian, do jakich doszło w obrębie jamy brzusznej i żołądka. Przyczyny Niestety, nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, co tak naprawdę wywołuje ostre rozszerzenie i skręt żołądka. Wiemy jednak, że wpływ na tę chorobę ma wiele czynników. Po pierwsze, predyspozycje rasowe – najbardziej narażone są rasy psów odznaczających się długą i głęboką klatką piersiową, z racji wydłużonego więzadła żołądkowego mają większe predyspozycje do skrętu żołądka. Po drugie, psy ras dużych i olbrzymich ze względu na swoje rozmiary są podatne na to schorzenie. Po trzecie, duże znaczenie odgrywa tu genetyka. Po czwarte, ilość połykanego powietrza – im więcej pies połyka go podczas karmienia czy oddychania, tym większa możliwość wystąpienia rozszerzenia żołądka. Wysiłek fizyczny to kolejny z czynników, który wpływa na wystąpienie tej jednostki chorobowej. Dlatego zawsze pies po posiłku powinien przez kilka godzin wypoczywać, a nie iść na spacer czy szaleć podczas zabawy. Ponadto przyczyną rozszerzenia żołądka może być też stres. Na chorobę nie ma wpływu płeć ani wiek. Faktem jest, że częściej choroba występuje u psów w wieku średnim i starszym, jednak bywają psy niespełna roczne z rozszerzonym żołądkiem. Podobnie nie zapominajmy, że u psów małych ras, a nawet wśród kotów zdarzają się przypadki z ostrym rozszerzeniem i skrętem żołądka. Predyspozycje do powstania GDV: – psy ras dużych i olbrzymich Duże psiaki (najczęściej te powyżej 40 kg) są bardziej zagrożone wystąpieniem rozszerzenia i skrętu żołądka. Należą tutaj przede wszystkim bernardyny, berneńskie psy pasterskie, nowofundlandy, czarne teriery rosyjskie, leonbergery, dobermany, dogi niemieckie, dogi argentyńskie, bulmastify, mastify i inni przedstawiciele molosów i psich olbrzymów. – psy o wąskiej i głębokiej klatce piersiowej Są to setery irlandzkie, charty, wilczarze, rodezjany. – psy ze skłonnościami genetycznymi Jeśli na rozszerzenie i/lub skręt żołądka cierpiał któryś z rodziców bądź dziadków, niestety wysoce prawdopodobne jest, że przypadłość może dotknąć Twojego psa. Podobnie jeśli wśród rodzeństwa zdiagnozowana została taka przypadłość, należy być ostrożnym. – psy w starszym wieku Zwracaj szczególną uwagę na sposób karmienia i pojenia swojego psiaka, jeżeli ukończył on 8. rok życia. – psy skrajnie niedożywione (z tzw. silną kacheksją) i psy z niedowagą Czworonogi, u których brakuje odpowiedniej ilości tłuszczu krezkowego (czyli tłuszczu fizjologicznie otaczającego jelita i żołądek), są bardziej zagrożone GDV. – psy nerwowe i strachliwe Czynniki predysponujące do skrętu żołądka to także stres i impulsywny temperament psa. Często czworonogi jedzą łapczywie i łykają powietrze podczas posiłku, co znacząco zwiększa ryzyko wystąpienia dolegliwości żołądkowych. – psy karmione w nieprawidłowy sposób Na GDV ma wpływ również źle dostosowana dieta, w tym karmienie odpadkami, kośćmi, szybko fermentującymi posiłkami. Także psy karmione nieregularnie bądź też karmione tylko raz dziennie dużą porcją posiłku są bardziej zagrożone. – psy jedzące za szybko i łapczywie, łykające powietrze w trakcie spożywania posiłku czy picia wody. Objawy kliniczne rozszerzenia i skrętu żołądka Pies z ostrym rozszerzeniem i skrętem żołądka: – jest niespokojny, na początku rozszerzenia pies jest w stanie stać i chodzić, ale w sytuacji skrajnej będzie leżał na boku, – dyszy, sapie, – dość charakterystycznym objawem są bezproduktywne wymioty lub ulewania, – ślini się, – ma mdłości, – odmawia jakiegokolwiek posiłku czy napicia się wody, – jego błony śluzowe i język najczęściej są blade, – tętno na tętnicach udowych jest osłabione, ale wyczuwalne, – wzrasta jego akcja serca i liczba oddechów na minutę, – pies wykazuje ostry ból w jamie brzusznej, – jama brzuszna jest twarda i napięta, – występuje u niego powiększenie obrysu jamy brzusznej – często można spotkać opis mówiący, że widoczne jest wyraźne zwiększenie obrysu jamy brzusznej na wysokości żołądka, czyli tuż za linią żeber – nie jest to jednak regułą, zdarza się bowiem, że obrys jamy brzusznej bywa tylko minimalnie powiększony, – objawy rozszerzenia żołądka szybko postępują, z minuty na minutę pies staje się coraz bardziej słaby, a akcja serca i oddechy przyspieszają. Na podstawie samych objawów nie da się postawić diagnozy, czy pies ma jedynie rozszerzenie żołądka czy także jego skręcenie. Odpowiedź na to pytanie znajdziemy po badaniu klinicznym oraz badaniu RTG jamy brzusznej. Myślę, że ważne jest uświadomienie opiekunom, że objawy nie są wprost proporcjonalne do zaawansowania i postępu choroby. Bywa, że jeden pies z rozszerzeniem żołądka może leżeć półprzytomny, a drugi ze skrętem wejść o własnych siłach do gabinetu, jak gdyby nigdy nic. Jak wspomniałam, nasilenie objawów nie zawsze idzie w parze z zaawansowaniem procesów chorobowych. Jednak najistotniejsze w takiej sytuacji jest szybkie postawienie diagnozy i ustabilizowanie pacjenta, by zapobiec wstrząsowi, jaki może wystąpić w toku postępu choroby. Pies we wstrząsie, w końcowym stadium GDV: – leży i dyszy, nie ma siły chodzić, – jest półprzytomny, – może mieć znacznie powiększony obrys jamy brzusznej, – jest odwodniony, – jego błony śluzowe są blade, a nawet porcelanowe, – tętno na tętnicach udowych jest ledwo wyczuwalne/niewyczuwalne, – kończyny miedniczne są zimne, – na błonach śluzowych i skórze pojawiają się wynaczynienia i nastrzykania, czyli objawy DIC (zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego), – może pojawić się gorączka, a następnie spadek temperatury poniżej normy (hipotermia), – pojawia się nagły spadek ciśnienia krwi oraz arytmia serca. Jeśli masz psa rasy narażonej na ostre rozszerzenie żołądka i dostrzegasz u niego niepokojące objawy – jak najszybciej udaj się z pupilem do kliniki weterynaryjnej! Postępowanie z psem z objawami GDV Niestety, nie ma magicznej tabletki czy procedury, jaką można wykonać w domu, by przyhamować rozwój choroby. Przede wszystkim nie zaleca się na własną rękę odbarczania żołądka. Zalecenie jest jedno – czym prędzej udać się do gabinetu weterynaryjnego. Nie podawać żadnych leków doustnie, nie poić psa na siłę. Delikatnie przenieść go do auta i jak najszybciej skontaktować się z lekarzem weterynarii w celu ustalenia postępowania. Nie powinno to budzić zdziwienia, jeżeli lekarz odeśle pacjenta do większej czy bardziej wyspecjalizowanej placówki, gdzie pomoc zostanie mu szybciej udzielona i będzie mógł zostać poddany dłuższej hospitalizacji. Pacjent taki wymaga postępowania wielokierunkowego, najczęściej przy udziale całego zespołu lekarzy i techników weterynarii. Stabilizacja pacjenta w gabinecie weterynaryjnym Badania Lekarz po zbadaniu klinicznym psa od razu powinien wykonać zdjęcie RTG, aby potwierdzić bądź wykluczyć ostre rozszerzenie/skręt żołądka. Jeżeli pies jest we wstrząsie, najpierw powinien zostać ustabilizowany, a dopiero później poddany badaniom RTG. Rozszerzenie żołądka na zdjęciu rentgenowskim wykonanym u pacjenta w pozycji prawobocznej widoczne będzie jako jeden wielki zgazowany, okrągły żołądek oraz częściowo przepełnione powietrzem jelita. Mówiąc najogólniej, wygląda to jak jedna wielka bańka czy też balon na środku jamy brzusznej. Skręcony żołądek widoczny jest jako podwójny balon czy też podwójna bańka, dokładnie mówiąc, żołądek przedzielony jest charakterystycznym pasmem tkanki miękkiej. Wynika to z obrotu, jaki wykonał – tkanki oddzielają odźwiernik od dna żołądka. Obraz ten nazywany jest często ramieniem Popeye’a. Badania krwi – morfologia, badanie biochemiczne, na tym etapie nie mają większego znaczenia ani nie przynoszą żadnych charakterystycznych czy wartościowych w diagnostyce GDV informacji. Są one jednak niezwykle ważne z punktu widzenia monitoringu czynności pozostałych narządów w jamie brzusznej. Jedynie badanie stężenia mleczanów w surowicy krwi jest wprost proporcjonalne do rozwoju martwicy żołądka, a zatem pozwala na ustalenie zaawansowania choroby oraz rokowania dla pacjenta. Badanie to jednak nie jest zazwyczaj dostępne od ręki w większości placówek weterynaryjnych w Polsce. Płynoterapia, leki, stabilizacja Pacjent przede wszystkim powinien zostać podłączony do kroplówki w celu podania mu płynów w szybkim wlewie dożylnym. Jest to niezwykle ważne, by przywrócić odpowiednie ciśnienie krwi oraz wyrównać poziomy elektrolitów i zapobiec kwasicy. Następnie istotne jest, by podać psu leki przeciwbólowe, najczęściej wybiera się tutaj opioidy. W zależności od stanu, w jakim pupil się znajduje, konieczna może być także tlenoterapia oraz podanie leków przeciwwstrząsowych (adrenalina). Dekompresja żołądka – czyli jego odgazowanie. Jest to niezwykle ważne. Najczęściej w praktyce wygląda to tak, że zespół lekarzy dzieli się, jedni zajmują się stabilizacją wstrząsu hipowolemicznego (czyli podłączają odpowiednie płyny we wlewie dożylnym), a drudzy starają się odbarczyć uciskający na narządy i naczynia żołądek. Sondowanie to podstawowa czynność, jaką należy wykonać, by odbarczyć żołądek. Wprowadzenie zgłębnika (czyli rurki) ustno-żołądkowego nie jest prostym zadaniem, gdyż istnieje ryzyko przebicia ściany żołądka, dlatego wymaga ono doświadczenia i precyzji. Jeśli uda się zasondować pacjenta, wykonuje się płukanie żołądka. Niestety w praktyce bywa, że często nie udaje się dotrzeć sondą do żołądka. W takim przypadku wykonuje się przezskórną gastrocentezę (czyli trokaruje żołądek). Oznacza to po prostu przebicie odpowiednio dobraną igłą powłoki ciała i ściany żołądka, aby wypuścić z niego gazy. Należy jednak uważać, by nie nakłuć innych narządów, np. śledziony. Zabieg chirurgiczny, gastropeksja Pacjent ze skrętem żołądka, tuż po stabilizacji i próbie dekompresji, powinien jak najszybciej trafić na stół operacyjny. Pies poddawany jest znieczuleniu całkowitemu. Zabieg chirurgiczny ma na celu: – odwrócenie żołądka, by znalazł się w prawidłowej pozycji (odkręcenie), – usunięcie nadmiaru gazu i treści pokarmowej z żołądka (jeśli nadal się znajduje), – ocenę stanu ściany żołądka, czy nie doszło do perforacji lub martwicy, jeśli tak, to jej usunięcie (gastrektomia), – sprawdzenie obecności ciała obcego w obrębie żołądka (może być powodem rozszerzenia i skrętu) i usunięcie go, – ocenę śledziony – jeśli jest skręcona, należy ją odkręcić (zazwyczaj dzieje się to samoistnie wraz z odkręceniem żołądka) – oraz ocenę, czy doszło do jej martwicy, jeśli tak, należy ją usunąć (splenektomia), – ocenę żywotności narządów wewnętrznych, – ocenę dużych naczyń krwionośnych znajdujących się w jamie brzusznej, – ocenę stopnia krwawienia do jamy brzusznej, – kolejnym krokiem jest gastropeksja – czyli przyszycie fragmentu ściany żołądka do ściany jamy brzusznej, aby zapobiec kolejnym skrętom. Wykonuje się to rutynowo, by zabezpieczyć psa przed kolejnym skrętem żołądka. Są dwa rodzaje gastropeksji – z użyciem pętli paskowej bądź z nacięciem. Rodzaj metody zależy od doświadczenia i decyzji chirurga. Opieka pooperacyjna Po operacji pacjent wymaga stałego monitoringu, płynoterapii, podania silnych leków przeciwbólowych i antybiotyków o szerokim spektrum. Z powodu zapalenia ściany żołądka lub jego owrzodzenia konieczne mogą być leki przeciwwymiotne oraz leki osłonowe czy leki hamujące wydzielanie kwasu żołądkowego (leki z grupy IPP). Jeśli została usunięta śledziona, krwawienie do jamy brzusznej było duże, pacjent może wymagać transfuzji krwi. Ponadto jeśli został usunięty fragment ściany żołądka, konieczne jest odpowiednie wprowadzanie posiłków, w tym początkowo stosowanie diety płynnej. W niektórych przypadkach psy wykazują zaburzenia akcji serca nawet do 3 dób po zabiegu, wymagają zatem kontrolnego EKG oraz odpowiedniego leczenia. Pies po rozszerzeniu i skręcie żołądka wymaga przynajmniej kilkudniowej kontroli i obserwacji lekarskiej. Rokowanie Rokowanie dla psów z rozszerzeniem i skrętem żołądka jest ostrożne. Zależy przede wszystkim od stadium zaawansowania choroby, kondycji psa oraz od tego, kiedy została udzielona mu pomoc. Rokowanie określa się jako złe dla psów w stanie wstrząsu, z rozwiniętym zespołem DIC lub martwicą żołądka. W literaturze znajdziemy bardzo zróżnicowane statystyki, w zależności od tego, z jakiego okresu pochodzą badania. Śmiertelność wynosi od 33 do 43%. Psy z martwicą żołądka wykazują śmiertelność na poziomie 42%, podczas gdy bez martwicy żołądka śmiertelność waha się od 2 do 14%. Rokowanie dość szybko przyjętego psa można przewidywać na podstawie badania stężenia mleczanu w surowicy krwi (wyższy poziom, większe ryzyko martwicy żołądka, gorsze rokowanie, wymagane bardziej agresywne leczenie). Jak wspomniałam, badanie to nie jest rutynowo wykonywane od ręki w większości placówek weterynaryjnych w Polsce. Aktualnie współczynnik przeżycia ogólnie szacuje się na 73-90%. Jest to zadowalający wynik, gdyż statystyki te znacząco poprawiły się na przestrzeni ostatnich dekad. Wynika to zarówno z większej świadomości, jak i edukacji właścicieli psów ras podatnych na chorobę oraz z coraz to bardziej profesjonalnej pomocy, jaką uzyskują zwierzęta w gabinetach weterynaryjnych. Profilaktyka Niestety, nie ma jednej metody, która będzie w 100% zabezpieczała psa przed GDV. Istnieje jednak możliwość wykonania profilaktycznie zabiegu gastropeksji. Wykonuje się go u młodych osobników, tuż po osiągnięciu docelowej masy ciała. Jeszcze raz przypomnę: jest to zabieg chirurgiczny polegający na przyszyciu fragmentu ściany żołądka do ściany jamy brzusznej, by uniemożliwić jego obrócenie się. Zabieg ten zazwyczaj wykonuje się przy okazji kastracji psa lub suki na prośbę opiekuna. Wymaga on otwarcia jamy brzusznej, a więc większego nacięcia jamy brzusznej oraz przedłużenia znieczulenia. Istnieje też możliwość wykonania gastropeksji w sposób mniej inwazyjny –laparoskopowo. Badania pokazują, że gastropeksja wykonana profilaktycznie u psów z predyspozycjami, zmniejsza 29-krotnie śmiertelność. Zapobiega ona skrętowi żołądka (prawie w 100%), jednak nie zapobiega jego rozszerzeniu. Nie wykazano, by zabieg ten wpływał niekorzystnie na pracę przewodu pokarmowego. JAK UCHRONIĆ PSA PRZED SKRĘTEM ŻOŁĄDKA? Ryzyko wystąpienia skrętu żołądka u psów z predyspozycjami waha się od 4 do 37%. Istnieje kilka prostych wskazówek, których stosowanie na co dzień pomoże Ci uchronić psa przed skrętem żołądka. Odpowiednia dieta Staraj się podawać pupilowi prawidłowo zbilansowany, lekkostrawny pokarm – pamiętając o tym, że wysokotłuszczowy dłużej się trawi, co sprzyja fermentacji. Zdecydowanie unikaj pożywienia nieodpowiedniego dla psów, łatwo ulegającego fermentacji i wywołującego wzdęcia. Aby uniknąć skrętu żołądka u psa, powinno się mu podawać dobrej jakości karmę, prawidłowo zbilansowaną i dopasowaną do jego trybu życia. Częstotliwość i sposób podawania posiłków Najistotniejsze pod względem dietetycznym jest to, że pies nie powinien być karmiony raz dziennie. Jeśli karmisz go dużą porcją pokarmu raz na dobę – koniecznie zmień ten schemat! Podawaj mu jedzenie minimum dwa razy dziennie, mniej więcej co 12 godzin – rano oraz późnym popołudniem. W zależności od indywidualnych uwarunkowań większa liczba posiłków w mniejszych porcjach może okazać się bardziej odpowiednia dla Twojego psa. Warto również skonsultować się z lekarzem weterynarii, a najlepiej dietetykiem, który pomoże Ci ustalić właściwy schemat żywienia. Częste pojenie Zadbaj o to, by Twój psiak zawsze miał dostęp do świeżej wody. Łapczywe picie dużej ilości płynu na raz nie jest wskazane (szczególnie, gdy woda jest bardzo zimna). Dotyczy to w zasadzie wszystkich psów, ale tych mających predyspozycje do skrętu żołądka – w dużo większym stopniu. Odpoczynek po jedzeniu Warto już od małego uczyć pupila dobrych nawyków, takich jak odpoczywanie po posiłku. Nie planuj wówczas spaceru czy wspólnej zabawy, pozwól psu się wyciszyć. Zaleca się spoczynek po posiłku trwający minimum 1 h, a najlepiej 2 h (w tym czasie żołądek opróżnia się z treści pokarmowej). Stosowanie misek spowalniających pobieranie pokarmu Jeśli Twój pies pochłania swój posiłek w ekspresowym tempie, zainwestuj w specjalne miski spowalniające jedzenie (miski typu labirynt lub ślimak). Zbyt łapczywe jedzenie sprzyja połykaniu dużej ilości powietrza, a co za tym idzie – fermentacji w żołądku. Karmienie na wysokości Wiele osób twierdzi, że spożywanie pokarmu w pozycji, w której pies nachyla się nad miską, nie jest do końca korzystne dla trawienia. Aby więc pies nie musiał się schylać, niektórzy stosują specjalne stojaczki lub podwyższenia na miski. Jednak część naukowców jest przeciwna tej metodzie i uważa, że karmienie na ziemi jest dużo lepsze dla psa, a podawanie jedzenia na wysokości wręcz sprzyja skrętowi. Wiele zależy od rasy i cech osobniczych, należy więc przede wszystkim obserwować swojego pupila. Najważniejsze jednak, by jadł na stojąco – nigdy w pozycji leżącej. Unikanie karmienia po wysiłku Nie należy podawać psu jedzenia podczas treningu ani intensywnego spaceru. Karm go dopiero, gdy się uspokoi, a jego oddech i bicie serca wrócą do normy. Odczekaj minimum 30 min, zanim go nakarmisz. WARTO RÓWNIEŻ PAMIĘTAĆ O: – ograniczaniu stresu Nie karm psiaka w okolicznościach, które mogą być dla niego stresujące, takich jak wizyta gości czy spotkanie z innymi czworonogami. Także pobyt w hotelu czy innym nieznanym miejscu może wywołać u psa zdenerwowanie. Jeśli pozostawiasz go pod opieką innych osób, poproś, aby zwróciły na to szczególną uwagę. – unikaniu turlania, przewracania przez grzbiet Najedzony pies nie powinien wykonywać ruchów na plecach, czyli przyjmować pozycji brzuchem do góry. Również my, podczas głaskania, powinniśmy uważać. Jeśli chcemy przewrócić psa z boku na bok, zróbmy to tak, aby łapy znajdowały się pod jego brzuchem. Nie obracajmy psa przez grzbiet – wtedy powodujemy ruch żołądka i krezki (czyli narządu stabilizującego narządy w jamie brzusznej), przez co może dojść do skrętu. – unikaniu podróży tuż po jedzeniu Nigdy nie podawaj pieskowi jedzenia tuż przed wyjazdem, w trasie ani od razu po dotarciu do celu podróży! Podsumowanie Rozszerzenie i skręt żołądka to realne zagrożenie dla większości ras psów dużych i olbrzymich. Edukacja właścicieli, wyczulenie ich na charakterystyczne objawy są niezwykle ważne. Jak niejednokrotnie w tekście wspomniałam, im szybciej udzielona psu pomoc, tym dużo lepsze rokowanie. lek. weterynarii Małgorzata Glema
Rak trzustki - markery. Dla raka trzustki nie ma swoistego markera nowotworowego, korzysta się z antygenu CA 19-9, ale poziom tego markera wzrasta także w przypadku innych nowotworów przewodu pokarmowego. Rak trzustki - badania. Początkowo badania laboratoryjne są bez odchyleń lub tylko z nieznacznymi zmianami.
W poradniku przedstawimy najczęstsze przyczyny niedokrwistości i opowiemy o rodzajach anemii u psa. Poznasz także objawy, które powinny cię zaniepokoić oraz dowiesz się, jakie badania są niezbędne do postawienia właściwiej diagnozy. Znajdziesz tu również przydatne informacje na temat leczenia schorzenia. Anemia u psa – przyczyny choroby i jej rozwój Krew to płyn niezbędny do prawidłowego funkcjonowania wszystkich ustrojów. Jej ważną częścią są czerwone krwinki, czyli erytrocyty, które swoją czerwoną barwę zawdzięczają obecności hemoglobiny – substancji odpowiedzialnej za wiązanie tlenu oraz jego transport do wszystkich komórek organizmu. Te niezwykle ważne składniki osocza powstają w szpiku kostnym w procesie hemopoezy. Anemia u psa, inaczej niedokrwistość, to sytuacja, w której dochodzi do obniżenia stężenia hemoglobiny poniżej ustalonej normy dla danego gatunku. Kiedyś tym mianem określało się spadek wartości hematokrytu, czyli stosunku objętości erytrocytów do objętości krwi pełnej wyrażonej w procentach, jednak dziś, by stwierdzić chorobę, analizuje się wszystkie parametry. Ma to ogromne znaczenie, ponieważ rozrzedzenie krwi, a w związku z tym zwiększenie ilości osocza przy prawidłowej liczbie erytrocytów, może sugerować anemię u psa. Z kolei zagęszczenie krwi spowodowane odwodnieniem często maskuje objawy niedokrwistości. Przyczyny anemii u psa Schorzenie można podzielić, uwzględniając kilka czynników, jednak przede wszystkim wyróżnia się anemię spowodowaną zaburzeniem procesów wytwarzania erytrocytów lub ich zwiększonym zużyciem. Zaburzenia produkcji czerwonych krwinek często wynikają z uszkodzenia lub zniszczenia komórek prekursorowych, które miały przekształcić się w erytrocyty. Jednak to nie jedyna przyczyna. Powstawanie nowych czerwonych krwinek jest niemożliwe bez udziału erytropoetyny – hormonu, na którego niedobór cierpią pacjenci cierpiący z powodu przewlekłego zapalenia nerek. Anemia u psa może być również spowodowana zwiększonym zużyciem erytrocytów. Ma to miejsce na przykład w sytuacji utraty krwi (nie tylko w wyniku zewnętrznych urazów, ale również w przypadku krwotoków z przewodu pokarmowego czy pęknięć naczyń krwionośnych) lub hemolizy erytrocytarnej oraz pozaerytrocytarnej. Często jest to także efekt inwazji pasożytów wewnętrznych, a zwłaszcza mykoplazm, Erhlichia i Babesia. Niedokrwistość u psa można podzielić również, biorąc pod uwagę wielkość komórek. Wyróżnia się następujące rodzaje anemii u psa: niedokrwistość mikrocytarną – wynikającą z niedoborów żelaza oraz przewlekłych stanów zapalnych i zakażeń;niedokrwistość monocytarna – może być spowodowana wcześniej wymienionymi czynnikami, ale także utratą krwi, hemolizą, zwłóknieniami szpiku, niedoczynnością tarczycy, chorobą Addisona niewydolnością nerek i wątroby oraz nowotworem;niedokrwistość makrocytarna – może być efektem:niedoborów witaminy B12 i kwasu foliowego;zaburzeń syntezy DNA;działania niektórych leków, środków chemicznych, a nawet pożywienia na przykład cebuli, prowadzących do rozpadu lub uszkodzenia erytrocytów;chorób wrodzonych;niedoczynności tarczycy;usunięcia śledziony;chorób wątroby. Istnieje również podział uwzględniający nasilenie anemii u psa. Zgodnie z nim wyróżnia się jej następujące rodzaje: lekką, kiedy hematokryt wynosi od 30 do 38%;średnią, gdy parametr ten oscyluje w przedziale od 25 do 30%;ciężką, o której mowa, kiedy hematokryt spadnie poniżej 25%. Poza tym można sklasyfikować anemię regeneratywną lub nieregeneratywną. W przypadku pierwszej erytrocyty są stopniowo odbudowywanie, a wyniki badań krwi poprawiają się, co świadczy o prawidłowo przebiegających procesach zachodzących w szpiku kostnym. Anemia u psa – objawy to nie tylko bladość błon śluzowych Anemia u psa to stan patologiczny, który przeważnie stanowi efekt innego problemu zdrowotnego, ale sam w sobie nie jest jednostką chorobową, dlatego symptomy u pacjentów mogą być bardzo zróżnicowane. Nasilenie objawów zależy przede wszystkim od stopnia zaawansowania tego stanu, ale jeśli problem trwa od dawna i narasta stopniowo organizm, może dostosować się do stale spadającej ilości krwinek czerwonych. Objawy anemii u psa są dosyć niespecyficzne, co może utrudniać prawidłowe zidentyfikowanie problemu zwierzaka. Najczęściej zalicza się do nich: bladość wszystkich błon śluzowych dostępnych do badania;szybsze męczenie się, a w związku z tym unikanie ruchu i zabawy;osłabienie i apatia, sprawiające, że zwierzak większość czasu śpi;omdlenia w przypadku wymuszonego wysiłku fizycznego;przyspieszona praca serca, która powoduje także zwiększenie częstotliwości oddechów;objawy ze strony układu pokarmowego w tym wymioty, biegunka i brak apetytu;chłodniejsze obwodowe odcinki ciała zwierzaka, a zwłaszcza kończyny. Diagnoza niedokrwistości u psa Sama anemia jest stosunkowo łatwa do rozpoznania, ponieważ do jej wykrycia wystarcza profilaktyczne badanie krwi, jakim jest morfologia. Jednak, by móc skutecznie wyleczyć zwierzaka niezbędne jest zidentyfikowanie pierwotnej przyczyny tego stanu. Tak samo, jak w przypadku każdej innej choroby niezwykle ważny jest dobrze przeprowadzony wywiad przez lekarza weterynarii. Przed wizytą zwróć uwagę przede wszystkim na wygląd stolca, obecność pasożytów zewnętrznych, a zwłaszcza pcheł i kleszczy, mogących być przyczyną babeszjozy. Poza tym warto zanotować wszystkie rodzaje oraz dawki leków przyjmowanych przez zwierzaka, a także czas występowania objawów. W przypadku podejrzeń inwazji pasożytów wykonuje się rozmaz krwi, z kolei badanie moczu pozwala ocenić zawartość bilirubiny. Badanie USG lub RTG umożliwia potwierdzenie bądź wykluczenie obecności krwawiących guzów nowotworowych oraz powiększenia śledziony i wątroby. Istnieje wiele potencjalnych przyczyn anemii u psa, dlatego nie sposób określić jednego pakietu badań, który pozwolił, by postawić właściwą diagnozę. Anemia u psa – leczenie Przede wszystkim należy zająć się podstawą chorobą pacjenta, która sprawiła, że doszło do anemii. W większości przypadków to w pełni wystarczające, by czerwone krwinki zaczęły stopniowo się odbudowywać, a stan pacjenta uległ poprawie. Opiekun chorego czworonoga powinien zadbać o odpowiednie żywienie swojego podopiecznego. Chociaż niedobory żelaza są stosunkowo rzadką przyczyną anemii u psa i raczej dotyczą osobnik z zaburzeniami wchłaniania tego pierwiastka, w czasie leczenia warto podawać karmę wysokiej jakości. W takim wypadku o wiele lepsze będzie żelazo pochodzenia zwierzęcego, na przykład z jajek czy czerwonego mięsa niż roślinnego, ponieważ jest łatwiej przyswajalne przez psy. Anemia u psa zwykle jest następstwem pierwotnej choroby, która wymaga leczenia. Jeśli zauważysz, że twój podopieczny zachowuje się nietypowo lub ma blade bony śluzowe, powinieneś od razu udać się z nim do weterynarza. Szybkie rozpoczęcie leczenia poprawi rokowania pacjenta i pozwoli uniknąć zbędnych cierpień.
Guz śledziony był olbrzymi, silnie unaczyniony, jeżeli dobrze zrozumiałam bardzo agresywny (gdzieś "wrastał") i głównie z tego powodu nie można go było usunąć). Nie wiem, czy był to pierwotny nowotwór ( były jakieś zmiany na pęcherzu i chyba w jelitach). O tę spóźnioną diagnozę obwiniam siebie, bo nie zauważyłam w porę [B]Dziadek[/B] podobno został znaleziony na mrozie w stanie agonalnym. Leżał na ziemi w mroźny dzień i każdy przechodził obojętnie.Jeden Pan go zaniósł do pobliskiej lecznicy pod Pabianicami.Chciał aby go zbadali i zabierze go do siebiedo budy na łańcuch :placz::placz: Lekarze nie oddali mu ps
Splenomegalia to powiększenie śledziony – zaburzenie, które najczęściej jest objawem białaczki, ziarnicy złośliwej, talasemii oraz mononukleozy zakaźnej. Powiększona śledziona może być wyczuwalna w czasie badania lekarskiego. Ból śledziony nie występuje. Z kolei ból brzucha może być jednym z objawów choroby podstawowej.
Obično nije moguće da veterinar samo gledanjem utvrdi ima li životinja rak. Krvni testovi za otkrivanje raka još su u povojima. Često su potrebne daljnje pretrage, kao što su uzorci krvi i rendgenske snimke. Može se predložiti ultrazvuk ili MRI skeniranje. Kako potvrditi rak kod pasa? Testiranje […]
Příznaky rakoviny u psů. Různé typy nádorů mohou mít různé projevy, obecně tedy nelze říci, jaké má rakovina u psa příznaky. Nejsnáze si všimnete bulky, zduření nebo neobvyklé pigmentace na povrchu těla, tedy projevů, které jsou snadno viditelné nebo hmatné. Vedle útvarů na kůži a v podkoží to může být
Ponad półtora roku temu Pele przeszedł zabieg usunięcia śledziony, badanie histopatologiczne potwierdziło podejrzenie naczyniakomięsaka. HSA (naczyniakomięsak) stanowi najczęstszy nowotwór śledziony u psów (51%).
Mjerenjem razine PSA u krvi prije nego što se pojave simptomi , liječnici mogu zaslon za rak prostate i do 10 godina prije nego što rektuma , prema John Hopkins Medicine . IakoPSA ne može dijagnosticirati rak , abnormalne razine može ukazivati da li imate problema s prostatom , a može pomoći vodič liječenje raka . O PSA razine
Rokowanie dla psa ze złośliwą masą śledziony nie jest dobre, ale operacja usunięcia łagodnej zmiany jest lecznicza. Co to jest naczyniakomięsak śledziony? Hemangiosarcoma śledziony lub rak śledziony u psów to nowotwór, który jest diagnozowany u wielu psów każdego roku.
Rakovina Sleziny Příznaky U Psa? Nádor velmi rychle metastazuje. Klinické příznaky jsou spojeny především s mírnou až život ohrožující anémií (bledé sliznice, letargie, tachykardie). Přítomná bývá schistocytóza, trombocytopenie, případně známky diseminované intravaskulární koagulace.Fot. 4 - guzek u psa - rozpoznanie HP było błędne - mięsak histiocytarny, prawidłowa diagnoza BAC - mastocytoma Zgodność badania HP i cytologicznego zostanie omówiona w odrębnym artykule. Wynik badania cytologicznego może mieścić się w trzech kategoriach – wynik diagnostyczny jednoznaczny, ewentualnie z diagnostyką różnicową.E4EUS.
